หมอลำอัมพร โอ้... ไม้เอ๊ยไม้ล้มพาดง่า คันบ่มีหยังหล่า ว่าสิลงงามงาม... เอ๊ย... ละหน่าม
เออจังซั่นล่ะนางเอ๊ย จวนจนแล้วลำลงลาเลิกดาวต่ำตกเดี่ยงคล้ายสายฟ้าโหลดแจ่มสี ปักษีฝูงคนเลี้ยงหากินกะโค้งต้าว แสงขาวขาวพ้นขอบฟ้าดาวซ้างกะอ่วยงา กาบวรเสียงแล้วกบแก่งกะฮ้องตืด มืดส่งฝูงเปรตเป้าคนเฒ่ากะเล่าจา พนาฝูงคนเลี้ยงเถียงกันออกกินเงื่อ คนเมือนอนทั้งโฮฮ้องเสียงวึ้นขั้นตื่นเมือ เหลือแต่คนกับบ้านในงานพวกญาพ่อสาวบ่มองซั่งซู้ โตอ้ายกะส่องแนม อดแนน้องนั่นแย้มยิ้มส่งแนเด้อหนู หมู่เขาหนีเมือเหมิดส่วนโตอยู่เทิงฮ้าน สาวนงคราญหนีไกลอ้ายอัมพรลำกะบ่เกี่ยว เหลียวหลังมาสั่งพี่พะนางน้อง จังค่อยไล นวลในใน... เอ๊ย...ล่ะหน่า
หมอลำเทียมจันทร์ โอ่แล้วโอ๊ย... สมควรแล้ว สิต่าวลาเมือ...สมควรแล้วสิต่าวลาเมือ... เอ๊ย... ละหน่าม
แล้วบัดนี้ จังแม่นสมควรแล้ว สาวพะนางว่าสิลาสาแล้วลาเมือเจ้าสาก่อน เบิดแต่ลำทางสั้นสิหันมาเจ้าทางล่อง ชายเอ้ยตนพะนางนาฏน้องสิลาอ้ายนี่ต่าวเมือ ลำทางใด๋หมู่กะลำไปเหมิดแล้ว หลายแนวเบิดทุกอย่าง สาวพะนางนาฏน้องลาแล้วสิอ๊วยลง จนจวนแล้วแนวใด๋ก็หากว่า พี่ซายเอ๊ยสาวพะนางนาฏน้องสิลาอ้ายเจ้าต่าวเมือ ให้เจ้าค่อยอยู่นี่เด้อ... น้อยต่ำเตี้ยนี่ซู้เพิ่นไทไกล อย่าสุไลลืมนางบัดห่างกันน้ออ้าย สองเฮาน้อได้จาเว่านำกันเจ้าความม่วน... จนพะนางนาฏน้องสมควรแล้ว สิต่าวลาลง...เอ๊ย...
หมอลำอัมพร สาวแม่นเทียมจันทร์ ขั่นผู้จบจั่งน้อง คันผู้งามจังน้อง เฮ็ดจังใด๋นี่มันกะคล่อง ขั่นขี้ล่ายจังอ้าย แถนปั้นแม่นหล่อมา แถมแถนเมาเหล้า ตั้งเตานี่ละกะแม่นบ่เที่ยง หม่อกะหม่อฮั่วก้น คนอ้ายจังบ่งาม ขั่นผู้จบจั่งน้อง สีนวลนวลเจ้าทางอุ่น โอ้ยแก้มจุ่นปุ่นนี่เจ้าจังน้องนางหล่าแม่นผู้สวย นั่นละนานี่นวลหน่า ละนานี่นวลหน่า โอ้ยหนาเลาคิงบางเอ๊ย โอ๊ยหนาเลาคิงบางเอ่ย...
หมอลำเทียมจันทร์ โอ๊ยพี่ชายเอ่ย โอ้ยเจ้าพี่ซายเอ๊ย นี่บ่จบผู้ปานใด๋แหล่ว บ่งามผู้ปานใด๋แหล่ว นั่นหูตามีขั่นให้พี่เบิ่ง มันบ่เหลื่อมจังไหมนี่มันบ่ใสนี่แม่นจังแก้ว ซายโก้นั่นให้เบิ่งเอา พอมาเจอคนโก้ พี่งามเบิดโตผู้เจ้าของพี่ มักอีหลีโอ้ยทั้งอยากได้ อยากหัวไห้กะท่อกัน เจ้าผู้จังเพ็งแจ้ง โอ้แสงนี่งามซะซ้อน เป็นตาออนซอนนี่แม่นอยากได้ ไปให้นี่แม่เฮ็ดเขย นั่นละนาคนงามนี่หน่า คิ้วกงเป็นวงล่วนค่วน สวยนวลนวลตาเอ๊ย สาวนวลนัยน์ตาเอ่ย
หมอลำอัมพร สาวแม่นคำนาง ขั่นน้องเว่าโอ้ยแม่นจังซั่น กะให้แม่นความซา นี่ย่านบ่เป็นนี่จังว่า คำจาที่น้องว่าได้ว่า นี่ย่านบ่เป็นนี่แม่นจังเว่า สิลวงพี่ให้หลุ่มหลง โอ้ยตอนพรลำหมายหมั่น นี่กะสันนำโอ้ยเจ้าน้อยอ่อน นอนกะฝันนี่คิดอยากได้ พะนางน้องผู้เดียว เจ้าผู้เขียวคือน้อง คนงามงามนี่เจ้าคืออุ่น โอ้ยแก้วจุ่นปุ่นนี่ว่าผู้ว่ะจังน้อง ทองก้อนต่อนสะแหน นั่นอกสิเพนำน้อง คิดฮอดแต่นวลนาง ฟ้าฮ้องป้างนั่นพี่กะจ่ม หนาวลมลมนี่พัดจ้อยจ้อย คิดเห็นน้อยจ้าวจ้าว นี่หนาวสะบั้นนี่แม่นสั่นสาย โอ๊ยนั่นละนานี่นวลหน่า ละนานี่นวลหน่า โอ๊ยนาเลาคิงกลมเอ๊ย โอ๊ยหนาเลาคิงกลมเอ่ย...