ฟังลำ
ตั้งแต่นาทีที่ ๓ : ๒๐
เพิ่นว่าวาสนานี่แข่งกันบ่ได้ แข่งได้แต่ฟันไม้ แข่งรถแข่งลา เว่าเรื่องวาสนาคนเฮาอย่าแข่ง เว่าเรื่องวาสนาคนเฮาเจ้าข่อย ผู้ลางคนล่ะกะมีบ่ค่อยเป็นเจ้าเศรษฐี ผู้จังนึงได้อยู่เฮียนหลังดีเก้าซั่นสิบซั่น ผู้ลางคนว่านั่น หาเซ้ากันกินแลง เช่นว่าเงินกะบ่มีพอแดงค้างถงค้างไถ่ เช่นว่านากะบ่มีพอไฮ่ รับจ้างเขากิน พร้อมเป็นพร้อมเป็นสินยืมเข้ามาใช้ วาสนาคนให้คนทุกข์คนมี ขั่นว่าเฮาสิติว่าเขาขี้คร้าน ว่าบ่คิดว่าบ่อ่านหาเงินหาทอง บ่ใช้หัวสมอง ปัญญาบ่แล่น เขาล่ะกะหาเบิดแก่นบ่มีเวลา แม่นกะสิได้เงินมากะบ่พอสิห่าง หาลางเทือสบหว่างไปซื้อหมูมาขาย หมูกะเลยเกิดตายหลุบทุนไปจ้อย คันไปซื้องัวน้อย กะถืกหว่างมันลง ไปขายของกะถืกแต่เขากงหลุบทุนคุณพ่อ ผู้จังซั่นบ่ได้ก่อสร้างศีลกินทาน ไปหาหยังกะบ่หมาน ศีลทานบ่ส่ง แม่นกะสิเฮ็ดบ่จ่งทำไฮ่ทำนา สบข้าวลงราคาเทิงท่วมเทิงแล้ง มันกะบ่มีไผแต่งเอาได้ดอกคน ถ้าผู้ใด๋เพิ่นสนศีลทานแต่ก่อน แม่นนอนอยู่กับบ่อน เงินกะแล่นมาหา หักมีคนนำพาซักจูงมาให้ เฮ็ดบ่พอสิได้ นั่นไชกะได้เป็นเงินเป็นทอง ผู้จังซั่นแม่นบุญนำสนองศีลทานสร้างไว้ แม่นเกิดมาซาติใหม่บุญกะติดตามมา เฮาเอิ้นวาสนาจังซั่นกะแม่น
เฮาเอิ้นวาสนาจังซั่นกะแม่น บุญนี่ล่ะเป็นแก่นหลักแฮงสำคัญ คนเกิดมาคือกัน แต่กะบ่คือกัน ผู้มีผู้ทุก เช่นจังคนติดคุกสิไปเว่าหยังไกล ผู้จังหนึ่งบ่ได้ลักของไผ เขาหาความใส่ นั่นล่ะกรรมมาไล่ผู้เฮ็ดผู้ทำ ผู้กรรมดีกรรมดูมาสู้ ผู้กรรมซั่วกรรมตู่นำมากรรมซั่วนำมา กรรมของคนสิมา กะบ่พ้นเฮาสร้าง ฟังกะสิยกตัวอย่างเรื่องวาสนา ครั้งนึงนั่นยังมีทุกขตาผัวเมียทั้งคู่ ระหว่างเอากันอยู่กะฮักหอมทอมใจ แม่นผัวไปทางใด๋กะแล่นลัดแล่นต้อน การปูบ่อนมุ้งมัดเตียงนอน บ่ให้ผัวได้สอนวันใด๋กะบ่ละ ฮอดวันศีลวันพระดอกไม้สมมา ยกเอาบาทบาทาใส่หัวใส่เกล้า ยามกินข้าวกะตกแต่งแลงงาย บ่ให้ผัวได้บายแนวใด๋จักอย่าง เมียนั่นเป็นคนซ่างอย่างห่างอย่างมี บ่ให้คนได้ติโบราณเพิ่นว่า โบราณเพิ่นว่า อยู่มาได้หลายปีกะยังบ่เป็นท่าว่าสิห่างสิมี จนลงไปทวีเงินคำกำแก้ว เอาห่านี่เมียเลยมาคิดได้มันสิเป็นนำไผ เมียเลยตัดสินใจสิลองซินก่อนหน่า มันเป็นนำผู้ข้าหรือเป็นนำผัว มื่อหนึ่งนั้นเลยเอาไก่มาคัวแบ่งสันปันต่อน ต่อนกะไว้พอต่อน เอ็นกะไว้พอเอ็น ส่วนผู้เมียกะเส็นดูกไว้พอดูก เมียจังเอาไปคลุกใส่กับผักซีผสมเครื่องดี ๆ เฮ็ดหมกเฮ็ดห่อ ให้ลองผัวก่อนเทาะ สิไขถูกหมกใด๋ ยามผัวแก้ผัวไขสิซอมดูสาก่อน คันไขถูกหมกต่อนกะแม่นเป็นนำเมีย จนกะจนเอาเหลือเงินทองของใช้ วันหนึ่งนั่นผัวไปไฮ่กับต่าวคืนมา ผัวไปไฮ่กับต่าวคืนมา เมียเลยว่าให้ไปกินข้าวสามื่อนี่หมกไก่ ผัวเลยเด็ดไปใส่ เปิดเบิ่งไววา เปิดออกมา ไขออกมากะถืกแต่หมกดูก บัดใด๋ก่อสิทุกข์เป็นนำสามี ปรึกสากันโดยดีมาป๋ากันก่อนเทาะ หรือมันเป็นนำเพราะกะจังทุกข์จังจน ยามเฮามีกะจังฮนคืนกันเทือหน่า ส่วนผู้ผัวกะบ่ว่าเอาแต่เมียเป็น ผัวกับเมียกะเลยลงความเห็นหนีไปคนล่ะที่ ไปบ้านน้องบ้านพี่ของไผของมัน กะเลยบ่เห็นกันไปเหนือไปใต้ ส่วนผู้เมียไปได้ผัวใหม่เศรษฐี ได้อยู่เฮือนหลังดีเก้าซั่นสิบซั่น สิบซั่น ส่วนผู้ผัวว่านั่นไปเป็นคนขอทาน ไปขอนำอาจารย์วัดนั่นวัดนี่ พ่องไปขอนำพี่ญาติมิตรพงศ์พันธุ์ หากินคนละอันผัวเมียทั้งคู่ มื่อหนึ่งนั่นเมียเศรษฐีนั่งอยู่เห็นคนขอทาน หาบกะต๊าข้าวสารเสี่ยขาดผ้าขาด เมียเศรษฐีกำลังนั่งตักบาตรเสียงคนโวยวาย ขอข้าวแนคุณนายกินแลงนำแน ขอข้าวสุกนำแนพอได้กินงาย ส่วนผู้เมียผัดเลยเสียกตากายมองเห็นผัวเค้า เหลียวฮ้อยลมพันเล่ากะเลยคิดสงสาร (สิเอาผัวมาทาน) สิเอาข้าวมาทานกะบ่อึดบ่อยาก ส่วนว่าใจนั่นหากสงสารสามี เลยลักผัวเศรษฐีเอาทองคำมาให้ บ่ายใส่ปั้นข้าวใหญ่ยกให้ไววา ใส่มือทุกขตาคนจนทุกฮ้าย เพิ่นได้ปั้นข้าวใหญ่กะดีอกดีใจสิไปนั่งกินใสกะย่านแต่คนพ่อ เลยไปนั่งมอมอใต้ก้นสะพาน หมาโตนึงสะยานมายาดกินห่อข้าว เลยหลุดจากมือเจ้าซายทุกขตา ห่อข้าวนั่นกะเลยหลุดไปสาปุมปั๋มลงน้ำ บ่ทันได้กินซ่ำห่อข้าวหลุดไป ปลาโตนึงจังไรมาสวบกินห่อข้าว ตื่นมื่อเซ่าแม่ค้าขายปลา เสียงเขาโฆษณามาซื้อปลาโตใหญ่ ปลาข่อยไข่มานท้องเหยเหย ซื้อท่อใด๋ล่ะเด้บ่มีคนถามต่อ คนบ่ซื้อดอกพ่อราคามันหลาย นอยกะเห็นคุณนายเดินมาตลาด ปลาแม่ค้าเจ้าสิขายจักบาทซื้อแนขอถาม เห็นว่าปลามันงามกำลังทองไข่ เมียเศรษฐีบ่ไล่ไต่ฮอดราคา พอแต่ได้ปลามากะมีดฟันเคิงโพ่น เห็นทองคำโก่นโหล่นอยู่ในท้องปลา ทองคำกลับคืนมาเมียเดิมคือเก่า แม่นสิให้เปล่าเปล่ากะยังต่าวคืนมา นี่ล่ะวาสนาคนเฮาคุณพ่อ (แม่)