อ่อนอ่อนเอ๋ยแก้มเจ้าอ่อนอ่อน อีนางหลอนมายาม อ้ายโหลดเทื่อละยามทอนี่หน่า... โอยละน้อ... ละนวลเอ๋ย
แม่นว่าเดียวนี้ คันพอคราวสิเดินดงชมป่า อุปมาใส่เรื่องนิทานท่าวข่าวสาร พลัดพรากบ้านคือดั่งขุนทึงไปหาดึงเครือมันอยู่ดงพงด้าว ขุนทึงท่าวลาววนเข้าป่า เก็บรุกขาแสบร้อนนอนซุ่นป่าตอง เสียงนกร้องคือปี่แคนสับ มองดูดาวคันดั่งแสงไฟฟ้า สุริยาว่าลมต้องเสียงลมก้วยกิ่ง ลมพัดติงหง่าไม้คือใค่กวยซอ น้องคิดพ่อภาคเก่ามีเฮือน เดือนดาวใสส่องเงาจวงกั้ง ฟังเสียงร้องสกุณาบินซื่น นกมันบินวึ่นวึ่นมาเข้าเพิ่งบา สัตว์ซั่วซ่าเนื้อปลาเสือสิงห์ สัตว์ซั่วซ่าเนื้อปลาเสือสิงห์ เพิ่นว่างัวกระทิงเมยเลามายอมท่าว สมเพาน้องขุนทึงทิดที่อีนางนีโดดเต้นบาท่าวบ่เหลียว แสนสิบ่จังว่านอได้เกี้ยวอย่าฟ่าวไต่คอนหนี นีเอยนีให้มึงเหลียวมามองส่องบาทางนี้ นางนีไห่ขั่นสมควมบากล่าว บุญบ่สมว่าหน่อท่าวจำให้ห่างหนี อนิจจังว่านอยายี่ ขุนทึงรักนางนีทำให้ห่วงอาวรณ์ โคจรดั้นไปชมจันทร์โคกจั่นเด้อโคกจันทร์ต่อคู่สิดูแล้วกลิ่นหอม กลิ่นหอมสิดูแล้วกลิ่นหอม สีนานวลซ่วนน้องแนหน่าทอนั่นหนา
